The Years
- Downloads：9111
- Type：Epub+TxT+PDF+Mobi
- Create Date：2022-11-21 06:52:51
- Update Date：2025-09-06
- Status：finish
- Author：Annie Ernaux
- ISBN：1804270520
- Environment：PC/Android/iPhone/iPad/Kindle
- Download
Summary
Considered by many to be the iconic French memoirist's defining work， The Years is a narrative of the period 1941 to 2006 told through the lens of memory， impressions past and present， cultural habits， language， photos， books， songs， radio， television， advertising and news headlines。 Annie Ernaux invents a form that is subjective and impersonal， private and communal， and a new genre - the collective autobiography - in order to capture the passing of time。 At the confluence of autofiction and sociology， The Years is 'a Remembrance of Things Past for our age of media domination and consumerism' （New York Times）， a monumental account of twentieth-century French history as refracted through the life of one woman。
Reviews
Krysia
，
Jest tutaj zawarty jakiś magnetyzm， losy pokolenia wtłoczone w pryzmat jednostki w zaufaniu do zwodniczości jej pamięci。 Ulotność chwil， które pragnie się ocalić od zapomnienia we własnym uniwersum。 Pewne wydarzenia dzielimy wspólnie， razem ze społeczeństwem， ale inne są wyłącznie prywatne。 Zdystansowanie autorki do własnej historii zostawia przestrzeń dla odbiorcy i pozwala sięgać do swojej historii i przyglądać się tym drobnym refleksom własnej pamięci。
Daniel Lee
，
세월 아니 에르노 （지은이）， 신유진 （옮긴이） 1984Books 2022-05-15특이한 형식의 소설。 독백처럼， 일기처럼， 짧게 짧게 쓰여진 회상 글。 옛날 사진이 꽂힌 앨범을 넘기면서 장면 장면을 회상하듯。 자전적 소설이라고。 자신의 삶이， 인생이， 자신과 그 주변의 변화 과정이 고스란히 담겨 있는 소설。 그리고 굉장히 정치적이고 사회적이다。 시몬 드 보부아르的 이고 관습과 인습을 거부하며， 상업주의와 물질주의를 회의적인 시각으로 바라본다。한 사람의 인생이 오롯이 들어 있네후반부는 좀 서글펐음。 ‘사람들은 일터에서 두 부류로 갈라졌다。 5월의 투쟁자들과 투쟁자가 아니었던 사람들， 그들은 같은 반감으로 나뉘었다。 5월은 개인 을 분류하는 방식이 됐다…。。1968년은 세상의 첫해였다。’이 책으로 인해 프랑스 68운동（5월 혁명）에 대해 어렴풋이나마 알게됨。 2차 세계대전 후부터 현대까지 프랑스 일상 양상을 잘 알면 알수록 이해도는 높아질 듯。 주석이 초반에 좀 달리다가 드물 세월 아니 에르노 （지은이）， 신유진 （옮긴이） 1984Books 2022-05-15특이한 형식의 소설。 독백처럼， 일기처럼， 짧게 짧게 쓰여진 회상 글。 옛날 사진이 꽂힌 앨범을 넘기면서 장면 장면을 회상하듯。 자전적 소설이라고。 자신의 삶이， 인생이， 자신과 그 주변의 변화 과정이 고스란히 담겨 있는 소설。 그리고 굉장히 정치적이고 사회적이다。 시몬 드 보부아르的 이고 관습과 인습을 거부하며， 상업주의와 물질주의를 회의적인 시각으로 바라본다。한 사람의 인생이 오롯이 들어 있네후반부는 좀 서글펐음。 ‘사람들은 일터에서 두 부류로 갈라졌다。 5월의 투쟁자들과 투쟁자가 아니었던 사람들， 그들은 같은 반감으로 나뉘었다。 5월은 개인 을 분류하는 방식이 됐다…。。1968년은 세상의 첫해였다。’이 책으로 인해 프랑스 68운동（5월 혁명）에 대해 어렴풋이나마 알게됨。 2차 세계대전 후부터 현대까지 프랑스 일상 양상을 잘 알면 알수록 이해도는 높아질 듯。 주석이 초반에 좀 달리다가 드물어진다。 너무 많은 주석은 읽기를 방해하지만 이 소설은 주석이 좀 필요함， 한국 사람에게는。 。。。more
Alma
，
"Salvar qualquer coisa do tempo onde não voltaremos a estar。""Nas conversas à volta de uma mesa em dia de festa seremos apenas um nome， cada vez mais sem rosto， até desaparecermos na multidão anónima de uma geração distante。" "Salvar qualquer coisa do tempo onde não voltaremos a estar。""Nas conversas à volta de uma mesa em dia de festa seremos apenas um nome， cada vez mais sem rosto， até desaparecermos na multidão anónima de uma geração distante。" 。。。more
Catherine Dedeyan
，
Les faits sont familiers， avec dix ans d'écart; à ma jeunesse。 Je m'y reconnais; cependant， le style manque de fluidité。 Les faits sont familiers， avec dix ans d'écart; à ma jeunesse。 Je m'y reconnais; cependant， le style manque de fluidité。 。。。more
John
，
At first sight， this is a chronicling of local and world events through a French eye， told in the third person。 But it is actually Ernaud’s memoir， of the period 1941 to 2006 when she was 66。 She writes mostly about herself through a left-leaning sociological lens in a jaunty and original style。 We go from a deeply religious， puritanical France through the transformations of the 60s， particularly what that means in revising sexual values and actions， what French presidents came and went， Mittera At first sight， this is a chronicling of local and world events through a French eye， told in the third person。 But it is actually Ernaud’s memoir， of the period 1941 to 2006 when she was 66。 She writes mostly about herself through a left-leaning sociological lens in a jaunty and original style。 We go from a deeply religious， puritanical France through the transformations of the 60s， particularly what that means in revising sexual values and actions， what French presidents came and went， Mitterand Good， Chirac Bad， how neo-liberalism transformed us， the fall of the Berlin Wall， and French students throwing stones。 All is told from a point of view， hers， with witty turns of phase: “The president of the United States， George W Bush insipid son of the one before， ludicrously elected after endless vote recounts， proclaimed the clash of civilizations， Good against Evil。” I could appreciate about half of what she was enthusing about because I am not French， but it is an admirable piece of work， deceptively simply: that is not。 。。。more
Dörtie
，
Eine Wucht von einem Buch。 Anhand ihrer eigenen Lebensgeschichte schreibt Annie Ernaux die Geschichte einer ganzen Gesellschaft über Jahrzehnte nieder， schafft es meisterhaft， längst vergangene Zeitgefühle aufleben zu lassen und aufzuzeigen， wie sich Menschen und Geschichte immer wiederholen - im Guten wie im Schlechten。 Neben ihren "monothematischen" Werken （an die man sich natürlich hie und da erinnert fühlt） ein großer， gelungener Rundumschlag。Ich habe dieses Buch online geliehen und erwäge e Eine Wucht von einem Buch。 Anhand ihrer eigenen Lebensgeschichte schreibt Annie Ernaux die Geschichte einer ganzen Gesellschaft über Jahrzehnte nieder， schafft es meisterhaft， längst vergangene Zeitgefühle aufleben zu lassen und aufzuzeigen， wie sich Menschen und Geschichte immer wiederholen - im Guten wie im Schlechten。 Neben ihren "monothematischen" Werken （an die man sich natürlich hie und da erinnert fühlt） ein großer， gelungener Rundumschlag。Ich habe dieses Buch online geliehen und erwäge ernsthaft， es mir nun zu kaufen， allein schon um zahlreiche fantastische Sätze zu markieren - außerdem ist dieses Buch definitiv mindestens eine weitere Lektüre wert。Ganz großen Anteil an meinem Leseerlebnis hat außerdem die wahnsinnig gute Übersetzung von Sonja Finck， die an den Stellen， an denen （jeweils zeitgemäße） Begriffe/Phrasen/Allgemeinplätze auftauchen， immer Entsprechungen findet， die den Text wirklich ins Deutsche überträgt und ihn dabei nie ungelenk wirken lässt。 。。。more
SAM
，
Ce récit est en quelque sorte une histoire de la civilisation française de 1945 à 2008 mais sous un angle original puisque l'auteur démarre chaque nouvelle période en commentant la photographie d'une femme， à différentes phases de sa vie。La narratrice révèle aux 2/3 du livre que "l'idée lui est venue d'écrire "une sorte de destin de femme" （。。。） qui ferait ressentir le passage du temps en elle et hors d'elle， dans l'Histoire。。。" Quand comme moi， on ne le savait pas， on comprend alors que le livr Ce récit est en quelque sorte une histoire de la civilisation française de 1945 à 2008 mais sous un angle original puisque l'auteur démarre chaque nouvelle période en commentant la photographie d'une femme， à différentes phases de sa vie。La narratrice révèle aux 2/3 du livre que "l'idée lui est venue d'écrire "une sorte de destin de femme" （。。。） qui ferait ressentir le passage du temps en elle et hors d'elle， dans l'Histoire。。。" Quand comme moi， on ne le savait pas， on comprend alors que le livre qu'on tient entre ses mains est une œuvre autobiographique。Elle indiquera plus loin vouloir décrire "une existence singulière donc mais fendue aussi dans le mouvement d'une génération"。Ainsi en 254 pages， Annie Ernaux dresse une sociologie des français， au gré des évolutions sociétales de ce demi siècle。 Elle entremêle constamment à son existence， les grands évènements historiques， les bouleversements politiques， les évolutions culturelles ainsi que celles des mœurs， en conservant toujours un regard aiguisé sur le sort des femmes。Mais au final ce livre est surtout une brillante méditation sur le temps qui passe et la brièveté de la vie。 。。。more
Marcin
，
Annie Ernaux postrzegana jest przez francuską krytykę jako nauczycielka， która w przerwie między sprawdzaniem klasówek para się literaturą。 Po lekturze jej książki doskonale rozumiem， skąd taka opinia。 Najwidoczniej geniusz pisarki mi umyka， gdyż zerkając na dostępne tu bardzo entuzjastyczne polskojęzyczne recenzje i opinie， jestem w zdecydowanej mniejszości。 Być może pozostała twórczość Ernaux broni decyzji Komitetu Noblowskiego， bo prawdę powiedziawszy sięgnąłem po Les Années tylko dlatego， że Annie Ernaux postrzegana jest przez francuską krytykę jako nauczycielka， która w przerwie między sprawdzaniem klasówek para się literaturą。 Po lekturze jej książki doskonale rozumiem， skąd taka opinia。 Najwidoczniej geniusz pisarki mi umyka， gdyż zerkając na dostępne tu bardzo entuzjastyczne polskojęzyczne recenzje i opinie， jestem w zdecydowanej mniejszości。 Być może pozostała twórczość Ernaux broni decyzji Komitetu Noblowskiego， bo prawdę powiedziawszy sięgnąłem po Les Années tylko dlatego， że był to najtańszy tytuł spośród dostępnych w sprzedaży książek jedynej francuskiej noblistki。 I pragnę wierzyć， że nie jest on jej najlepszym tytułem… Sam koncept książki wydał mi się interesujący。 Podobnie jak Proust unieśmiertelnił swe przeżycia z młodości w obrazie rozkoszowania się smakiem magdalenki， tak Ernaux zapragnęła zilustrować swe życie （gdyż narratorkę powieści możemy śmiało utożsamić z pisarką） za pomocą uczuć， emocji i opisów stanów wewnętrznych， jakie towarzyszyły poszczególnym wydarzeniom。 O ile charakteryzowane w ten sposób epizody z dzieciństwa i okresu dorastania brzmią wiarygodnie， o tyle od momentu wyjazdu narratorki na studia można odnieść wrażenie， że czytamy losy życia nie dojrzewającej kobiety z francuskiej prowincji， która po studiach podejmuje pracę w szkolnictwie， ile wynurzenia zwierzęcia politycznego， którego esencją i treścią życia jest polityka， koniecznie ta wielka i pisana przez duże „P”。 Znakomitą większość tej powieści wypełniają bowiem opisy dezaprobaty， jakie w narratorce wzbudza prezydentura de Gaulle’a， niepokoje towarzyszące objęciu władzy przez Giscarda d’Estaing czy nadziei wiązanych z objęciem urzędu prezydenta przez Mitteranda。 Podczas lektury trudno oprzeć się wrażeniu， że w życiu narratorki istnieje w zasadzie wyłącznie polityka， gdyż tylko wydarzenia z nią związane （strajki studenckie， obywatelskie sprzeciwy， spontaniczne wiece， wybory municypalne i ogólnokrajowe， kryzysy ekonomiczne， wojnę w Algierii i stopniowe rozszerzanie się UE） wzbudzają w niej emocje godne odnotowania。 Gdyby nie wspomniany mimochodem były mąż oraz dwoje dorosłych synów， czytelnik w ogóle nie zorientowałby się， że w życiu narratorki pojawił się stały związek。 Być może więc macierzyństwo to fikcja。 Być może narodziny i proces wychowawczy dzieci pod względem istotności w kalejdoskopie wydarzeń życiowych plasuje się na takim samym nieznacznym poziomie， jak spożycie obiadu czy zrobienie prania。 Być może urodzeniu dziecka towarzyszą emocje nie tak silne， jak w przypadku kolejnych debat publicznych z udziałem urzędującego prezydenta i jego kontrkandydata – gdyż tym wydarzeniom autorka z wypiekami na twarzy poświęca sporo uwagi， o swoim macierzyństwie nie wspominając prawie w ogóle。 Być może ślub z mężczyzną， z którym chce się spędzić resztę życia， a następnie rozwód z nim nie wzbudzają w kobiecie żadnych uczuć。 Być może to wszystko nie pasuje do wizerunku nowoczesnej， silnej， świadomej， wyemancypowanej kobiety。 Lekturze kolejnych stron tej powieści towarzyszyło mi coraz silnej narastające przeświadczenie， że autorka nie jest ze mną szczera， a jej pisarstwo to projekcja wyobrażeń o tym， jakie epizody z jej życia powinny być godne odnotowania i skomentowania i o czym lewicująca krytyka literacka chciałaby przeczytać。 W tym przekonaniu utwierdza mnie kolejny wątek， który pełni istotą rolę w przemyśleniach narratorki， a mianowicie: kopulowanie。 Bez cienia przesady można rzec， że ok。 1/3 myśli narratorki koncentruje się wokół jej krocza: od miłostek i niewinnych karesów okresu dojrzewania i katolickiej małomiasteczkowej moralności， przez seksualne przygody w liceum i na studiach połączone ze strachem przed niechcianą ciążą， katharsis związane z wpuszczeniem na rynek pigułek antykoncepcyjnych po dupczenie małolata dwa razy młodszego od siebie przez dojrzałą już narratorkę – o tym fakcie ze swego życia wspomina ona z nieskrywaną dumą。 Ci， którzy mnie znają choć odrobinę wiedzą， że pruderia jest ostatnią przywarą， którą można mi zarzucić。 Mój zarzut nie dotyczy tego， że autorka odważyła się to napisać， ile tego， w jaki sposób to uczyniła。 Bo wynurzenia te pod względem jakościowym leżą blisko dzieł typu „Pamiętniki Fanny Hill”， opowieści różowej landrynki czy krotochwili nimfomanki – gawędziary。 Zgrzyt zębów wzbudziły we mnie również i te ustępy， w których Ernaux pisze o swoim awansie społecznym i niedolach z tym związanych。 Ludzi ze swojego rodzinnego miasteczka portretuje jako zaściankowych i z lekka zacofanych， nie znajdując dla nich krzty sympatii。 Z nieskrywanym obrzydzeniem opisuje wychodek na rodzinnej posesji czy konieczność załatwiania przez ojca potrzeb fizjologicznych na zewnątrz。 Otóż droga Annie Ernaux – awans społeczny tylko wtedy jest udręką i źródłem alienacji， jeżeli pozwolisz sobie narzucić myślenie w kategoriach niższości i wyższości， jeśli zakiełkuje w Tobie myśl， że Twoje aktualne życie wyznacza pewien standard， poniżej którego znajduje się już plebejskość i pospólstwo。 Idealnym komentarzem do jej wewnętrznych napięć z tym związanych jest fragment wywiadu， jaki za młodu udzielił starszy syn Wandy Wiłkomirskiej i Mieczysława Rakowskiego – na pytanie: „Jak to jest mieć sławnych rodziców？” odpowiedział: „Nie wiem， nigdy nie miałem innych”。 Ludzi z Yvetot nie uwierają przerosty ambicji， gdyż nie znają innego życia niż to， które prowadzą。 Dopiero tacy ludzie， jak Ernaux， która wraca do nich z myśleniem w kategorii wyższości i niższości， usiłuje wpędzić ich w poczucie zakompleksienia。 Być może dla nich sranie we własnym domu， w łazience nieopodal sypialni lub jadalni i konieczność wdychania gastrycznych wyziewów zamiast dyskretnego wypróżnienia się w ustronnym wychodku jest aberracją przekraczającą ich horyzonty myślowe？ Być może ich codzienne rozrywki， lektura katolickich pisemek czy oglądanie telewizji pozwalają im na prowadzenie życia intelektualnego na poziomie nie gorszym niż studiująca w wielkim mieście i chłonąca wielką literaturę Ernaux？ Być może małomiasteczkowa rutyna pozwala im na spokojniejsze i szczęśliwsze życie， niż wielkomiejska egzystencja Ernaux， targanej następującymi po sobie niepokojami z powodu kolejnej wojny， strajku， kryzysu czy wyborów？Może się mylę， ale mam wrażenie – przyszłość zweryfikuje moją hipotezę – że nazwisko Ernaux i jej literacki Nobel staną się pytaniem w teleturniejach typu: „Która Francuzka jako pierwsza zdobyła Nobla z literatury？”， a sama pisarka podzieli los swego rodaka， Sully Prudhomme’a， który jako pierwszy w historii zdobył Nobla z literatury。 Jego najpoważniejszym kontrkandydatem był… Lew Tołstoj。 Zadajcie sobie pytanie， ilu z Was słyszało kiedykolwiek nazwisko Sully Prudhomme i przeczytało choćby jeden jego wiersz， a ilu słyszało， przeczytało lub chociażby zobaczyło ekranizację dzieła Tołstoja？ 。。。more
Aine Palmer
，
cried a little at the end
Carla Gomes
，
Não amei este livro， não me prendeu como O Acontecimento。 Revejo-me muito em algumas opiniões da autora， mas fiquei confusa com a narração， ora a primeira pessoa do singular， ora a terceira pessoa do singular， ora a terceira pessoa do plural。。。 Custa-me dar 3 estrelas， mas é o que é， é a minha opinião。 Dado as referências aos acontecimentos da história francesa desde a 2a GM até ao início deste milénio， penso que será um livro muito mais do agrado de franceses que tenham vivenciado a época。
Slawomir Walczak
，
dałbym drugiego Nobla
Aila Dominguez Ramonet
，
“SalvarLa mirada de la gata negra i blanca al moment d’adormir-se quan li posaven la injecciól’home en pijama i sabatilles cada migdia a la recepció de la residència a Pontoise， que plorava demanant als visitants que truquessin al seu fill， i allargava un tros de paper brut on hi havia un número escritla dona de la foto de la matança de Hocine， Algèria， que semblava una pietà…Salvar alguna cosa del temps en què ja no hi serem mai més”
Johanne
，
Interesting retrospective of life- in context of societal attitudes changing over time within the framework of world （or more so， french） historical events
Ayşenur Şirin
，
Çok keyifli bir kitaptı。 okumam 2 haftammı almış olsa da。。。 öğrenci yaşamı/ bir yanda çalışmak ve çokca yapmam gerekenleri ertelemek。。。Bir kaç günde bitecek tarzda bir kitap özellikle otobiyografik roman severler için。Sayfalarca İyilik'ten bir arkadaşın ses kaydı ile anlatması ile merak etmiştim ve sonra bir başka arkadaşım kitabı heydiye etti。 Hediye gelmemiş olsa uzun süre almazdım… ve hediye edildikten sonra da o arkadaş o kadar heyecanla anlatmasa ben de hemen okumazdım :D henüz onun yorumu Çok keyifli bir kitaptı。 okumam 2 haftammı almış olsa da。。。 öğrenci yaşamı/ bir yanda çalışmak ve çokca yapmam gerekenleri ertelemek。。。Bir kaç günde bitecek tarzda bir kitap özellikle otobiyografik roman severler için。Sayfalarca İyilik'ten bir arkadaşın ses kaydı ile anlatması ile merak etmiştim ve sonra bir başka arkadaşım kitabı heydiye etti。 Hediye gelmemiş olsa uzun süre almazdım… ve hediye edildikten sonra da o arkadaş o kadar heyecanla anlatmasa ben de hemen okumazdım :D henüz onun yorumu ve hisleri tazeyken bitirmek istedim。 （ gerçi bu sürede o， yazarın bi kitabını daha bitirdi ya da okuyordu mu galiba bitirdi。。。）Oldukça keyifli bir kitaptı， çevirisi de bayağı iyi duruyor。 Ayrıca notlar kısmında bir çok referansın nereden olduğunun açıklamalarının olması beni oldukça tatmin etti。 Bu neymiş diye 2-3 şeye bakardım sadece oysa 130 tanesinin açıklamaları son kısımda mevcut olması emeğe saygı gerekçesiyle bakmamı sağladı。Daha önce fransız bir yazar okudum mu bilemiyorum （ çocuk edebiyatı dışında ve elbette kültleri saymıyorum） Nobel ödülü almış olmasının ön yargısı da üstteki ki bahsettiğim sebeplerden dolayı olmadı。Günlük dilinde… yazılmış olması okumak için beni en heyecanlandıran kısımlardan biriydi， birebir olaylara siz de şahit oluyorsun， duygusal anların yanı sıra dönemin politik olaylarına da çok iyi değinmiş。 Tabi kii bunlar kendi bakış açısından。 Oldukça dürüst ve yalın bir anlatım。 Bir yandan da film izliyormuşum gibi hissettiğim bir kitaptı。 1940 da doğan kadın bir yazarın bu kadar cesurca bir kitap kaleme almış olması da beni bayağı şaşırttı， ülkemizde bu sene popüler olmuş olsa da kitap 2008 de basılmış， oldukça cesur bir anlatım 2008 için bile。ilk 20 sayfada neyin ne olduğunu ayırt edemesem de sonrasında kitap çok keyifli şekilde aktıtşk sayfalarca iyilik arkadaşlarım :'）））） 。。。more
Sia K。
，
Η Ανί Ερνώ μέσα από "Τα Χρόνια" της με ταξίδεψε στα δικά μου χρόνια。 Αν και σε άλλη χώρα και με διαφορά δεκαετιών， αφαιρώντας ονόματα αναφοράς στη Γαλλία， διάβαζα την εξελικτικη ιστορία της ελληνικής κοινωνίας。 Βιβλίο κοινωνιολογίας （θα έλεγα δειλά）， βασισμενο στην καθημερινή μας ζωη: αναμνήσεις παιδικών χρόνων， οικογενειακές ιστορίες， έγνοιες εφηβικών και νεανικών χρόνων， εξέλιξη καταναλωτικων συνηθειών， εξέλιξη κοινωνικών και οικογενειακών σχέσεων， aids， τηλεόραση， διαφημίσεις， computers， inte Η Ανί Ερνώ μέσα από "Τα Χρόνια" της με ταξίδεψε στα δικά μου χρόνια。 Αν και σε άλλη χώρα και με διαφορά δεκαετιών， αφαιρώντας ονόματα αναφοράς στη Γαλλία， διάβαζα την εξελικτικη ιστορία της ελληνικής κοινωνίας。 Βιβλίο κοινωνιολογίας （θα έλεγα δειλά）， βασισμενο στην καθημερινή μας ζωη: αναμνήσεις παιδικών χρόνων， οικογενειακές ιστορίες， έγνοιες εφηβικών και νεανικών χρόνων， εξέλιξη καταναλωτικων συνηθειών， εξέλιξη κοινωνικών και οικογενειακών σχέσεων， aids， τηλεόραση， διαφημίσεις， computers， internet， εκπαίδευση κ。λπ。Τιποτα δεν ξεφεύγει από την πένα της。 Μαζί της κάνεις μια αναδρομή στον χρόνο και βλέπεις πως έχει αλλάξει η κοινωνία。Σημ。 και έχει αλλάξει πολύ για όσους λένε ότι τίποτα δεν αλλάζει。 。。。more
Susana
，
3，5*
Nathan
，
Een autobiografisch boek zonder dat je veel te weten komt over de schrijfster。 Een genre op zich。 Zelf vat ze haar genre/boek als volgt samen:‘Het zal een glijdende vertelling zijn， geschreven in een dwingend， doorlopend imperfectum， een onvoltooid verleden tijd die gaandeweg het heden opslokt tot aan het laatste beeld van een leven。’― Annie Ernaux， De jaren， p。 226
Sammy Mylan
，
a wonderful exploration of memory， aging and the intersection of personal & social history。 i particularly loved ernaux’s preoccupation with what it means to remember/write/invent the story of one’s life and everything that entails。 fair warning though this is VERY french with sooooooooo many allusions to french culture and society that went over my head
Sabine
，
Ce n est pas un roman， ce n est pas une autobiographie mais c est super intéressant et agréable à lire。 Mais je me demande si le plaisir de lecture n est pas réservé aux 50 ans et plus français : on revit toutes les étapes de notre vie grâce à de petits rappels de faits， de chansons， de pub。。。。。
Cindy
，
Comme habituellement， l'écriture est magnifique et recherchée。 C'est un roman original， dans lequel sont décrits les événements depuis l'après-guerre jusqu'aux années 2000。 Chaque passage démarre par une photo et nous suivons les réminiscences de l'auteure d'année en année。 A la fois personnels， matériels， sur le plan politique ou sexuel， les souvenirs dévoilent à quel point la vie change et évolue vite。 Comme habituellement， l'écriture est magnifique et recherchée。 C'est un roman original， dans lequel sont décrits les événements depuis l'après-guerre jusqu'aux années 2000。 Chaque passage démarre par une photo et nous suivons les réminiscences de l'auteure d'année en année。 A la fois personnels， matériels， sur le plan politique ou sexuel， les souvenirs dévoilent à quel point la vie change et évolue vite。 。。。more
Gabriela Pistol
，
Disociindu-se de "je" （prea intim） și alegând "elle"， "on" și "nous" （înșelătoare， pentru că acel "nous" apare mai des pentru grupuri cu ideologii radical diferite de ale autoarei， el descrie mai degrabă majorități）， Annie Ernaux personalizează timpul， trecerea lui， ca și cum ar face biografia unor epoci， umanizându-le。Între istoria mare （cu războaie， atentate， mișcări politice， lideri， actori， muzicieni， intelectuali celebri） și istoria personală， pentru ea contează mai mult schimbarea mentalit Disociindu-se de "je" （prea intim） și alegând "elle"， "on" și "nous" （înșelătoare， pentru că acel "nous" apare mai des pentru grupuri cu ideologii radical diferite de ale autoarei， el descrie mai degrabă majorități）， Annie Ernaux personalizează timpul， trecerea lui， ca și cum ar face biografia unor epoci， umanizându-le。Între istoria mare （cu războaie， atentate， mișcări politice， lideri， actori， muzicieni， intelectuali celebri） și istoria personală， pentru ea contează mai mult schimbarea mentalităților， acele curente subterane care dau spiritul unei epoci。 Rezistența și supraviețuirea în anii '40， îmburghezirea în anii '50， eliberarea sexuală， ideologică in anii '60， capitalismul vorace și iluzia democrației în anii '70 -'80， pierderea identităților și profunzimii în anii '90， tehnologizarea care ne face să trăim într-un prezent continuu în anii 2000。 Sau o fețită cu codițe， o tânăra la plajă， o femeie cu familia în Spania， o doamnă cu pisica sau cu nepoata în brațe， un palton roșu， coperta unei cărți de Pavese， fotografii în care autoarea o caută pe "cea care e mereu alta"。 Toate sunt clipe pe care le prinde în memoriile ei， știind că niciunul dintre noi nu le va mai trăi vreodată。 Și o face atât de strălucit încât nu ai cum să nu simți că， dincolo de diferențele dureroase dintre noi （și ea le vede cu o acuratete și conștiința de rasă， clasă și statut penetrante）， suntem toți părti ale aceleiași povești。 。。。more
Mehmet Ş。 Taşkesen
，
ilk sayfalarında "eyvah yine bayat bir ayfer tunç - bir maniniz yoksa annemler size gelecek nostaljisi mi？" diye düşündürse de， annie ernaux ve seneler'i bundan kat be kat daha fazlası olduğunu kanıtlayıp， nispeten niteliksiz bir tür gibi algılanmaya müsait bu denemenin üstesinden zorlanmadan geliyor。 ilk sayfalarında "eyvah yine bayat bir ayfer tunç - bir maniniz yoksa annemler size gelecek nostaljisi mi？" diye düşündürse de， annie ernaux ve seneler'i bundan kat be kat daha fazlası olduğunu kanıtlayıp， nispeten niteliksiz bir tür gibi algılanmaya müsait bu denemenin üstesinden zorlanmadan geliyor。 。。。more
İdil
，
Okurken ister istemez Türkiye'nin siyasi ve toplumsal tarihi ile karsilastirdim。 Yazarin bu süreçlerde Türkiye'den hiç bahsetmemesini hem anlayabiliyorum， hem de yadırgıyorum。 İstanbul'a hiç gelmemis olmasi elbette mümkün; kendi ufak çevresi içinde， tamamen "Fransız" olmanın kaçınılmaz duvariyla， arada dünyadan haberlerin silik etkileriyle uzak olmayan bir ülkenin hiç merak uyandirmaması biraz kasıtlı gibiymiş gibi düşündürdü beni。 Göçmen sorununun nasıl dallanip yeserdigini， solculuk kisvesi al Okurken ister istemez Türkiye'nin siyasi ve toplumsal tarihi ile karsilastirdim。 Yazarin bu süreçlerde Türkiye'den hiç bahsetmemesini hem anlayabiliyorum， hem de yadırgıyorum。 İstanbul'a hiç gelmemis olmasi elbette mümkün; kendi ufak çevresi içinde， tamamen "Fransız" olmanın kaçınılmaz duvariyla， arada dünyadan haberlerin silik etkileriyle uzak olmayan bir ülkenin hiç merak uyandirmaması biraz kasıtlı gibiymiş gibi düşündürdü beni。 Göçmen sorununun nasıl dallanip yeserdigini， solculuk kisvesi altinda "yaşama hakkı" tanıdıkları "göcmen kökenli Fransızlar"ın aslında ne denli etki yarattığını ve kelimelerin ardindaki büyük rahatsizligin hissini almak beni epey düşündürdü。 Aslinda bu yönden bakinca tutarsızlık da var gibi。 Sadece fransızlar icin "kolektif tarihi süreç" olsa da， yazarin üslubu， kendi iç dünyasının cümlelerle somut hale getirme şekli ve en önemlisi de tasvir ettigi fotograflarin zihinde yarattigi "gerceklik" basarisiyla 5 yildizi hakketti benim için。 。。。more
Familie Reif-Wege
，
sehr gut， bringt das zeitgeschehen und das persönliche Zeitgefühl durch die Jahrzehnte sehr gut zum Ausdruck
Kasa Cotugno
，
Based on diaries and presented in the collective singular， Annie Ernaux presents a memoir of her life over a period of fifty years， depicting life of a woman in France from WWII onwards to 2006。 Surprisingly earthy， extremely generous， and for those of us who lived the same decades， familiar。
Şehriban Kaya
，
Yazarın kullandığı teknikten hoşlanıp hoşlanmadığımdan emin olamadım。 Roman değil de farklı bir teknikle yazılmış otobiyografi diyelim。
Brian
，
Unreal。 There isn’t anything I can imagine comparing it to- it seems to invent and subvert genre at the same time。 Since Ernaux won the Nobel Prize， I’ve finally gotten around to reading her， having started with A Man’s Place and A Woman’s Story。 To say this is a total departure in tone and style is an understatement- the terseness of those and other of her books is traded for a decadence of detail and sensation in The Years。 It’s not a memoir， not a history- it’s something else。 Totally compell Unreal。 There isn’t anything I can imagine comparing it to- it seems to invent and subvert genre at the same time。 Since Ernaux won the Nobel Prize， I’ve finally gotten around to reading her， having started with A Man’s Place and A Woman’s Story。 To say this is a total departure in tone and style is an understatement- the terseness of those and other of her books is traded for a decadence of detail and sensation in The Years。 It’s not a memoir， not a history- it’s something else。 Totally compelling。 。。。more
unknown
，
This is a really beautifully written book。 You are swept along through the life of the protagonist。 I am of a similar age so identified with her too。 I gave 4 stars because the French cultural references were lost on me and the translation was very American/Canadian which I am afraid grates on me as a Brit。
Boris Nonveiller
，
Mis à part son premier dans lequel j'ai pas embarqué， j'ai trouvé tous les livres d'Ernaux que j'ai lus très bons voire excellents。 Mais celui-ci les dépasse tous。 C'est sans contexte son chef-d'œuvre et mérite son prix Nobel à lui tout seul。 Il y a une lucidité à propos du capitalisme et du passage du temps que j'ai jamais vu ailleurs。 Si vous ne l'avez pas lu， vous passez à coté de quelque chose。 Mis à part son premier dans lequel j'ai pas embarqué， j'ai trouvé tous les livres d'Ernaux que j'ai lus très bons voire excellents。 Mais celui-ci les dépasse tous。 C'est sans contexte son chef-d'œuvre et mérite son prix Nobel à lui tout seul。 Il y a une lucidité à propos du capitalisme et du passage du temps que j'ai jamais vu ailleurs。 Si vous ne l'avez pas lu， vous passez à coté de quelque chose。 。。。more
Djoni
，
Com certeza uma das melhores leituras que fiz esse ano e uma grata surpresa。 Antes mesmo da premiação da autora com o Nobel deste ano existia um burburinho na minha rodinha literária （composta por mim e mais umas 3 pessoas？） sobre o estilo de Annie Ernaux。 Foram inúmeras recomendações pra que eu lesse 'Os Anos' e O acontecimento e que eu fui colocando na minha lista de livros a ler junto com uma outra pilha de livros。 Daí veio a premiação e pronto， só se falava nisso。。。 criei vergonha na cara e Com certeza uma das melhores leituras que fiz esse ano e uma grata surpresa。 Antes mesmo da premiação da autora com o Nobel deste ano existia um burburinho na minha rodinha literária （composta por mim e mais umas 3 pessoas？） sobre o estilo de Annie Ernaux。 Foram inúmeras recomendações pra que eu lesse 'Os Anos' e O acontecimento e que eu fui colocando na minha lista de livros a ler junto com uma outra pilha de livros。 Daí veio a premiação e pronto， só se falava nisso。。。 criei vergonha na cara e li Os Anos em uma tacada só e só posso dizer que agora fui Ernauxizado e tudo que esta mulher escreveu tem prioridade máxima nas minhas listas de leitura。Num estilo único， a autora tece a passagem de um tempo que não é apenas dela e sim nosso; através de figuras e imagens fotográficas， decide contar a história da França contemporânea e compartilhar a história do mundo como o conhecemos hoje。 Confesso que o começo me pareceu um pouco difícil de entender o que estava acontecendo， até porque não fazia ideia onde ela iria chegar com todas essas imagens soltas。。。 mas depois você percebe que nada está solto nesta narrativa。 Surpresa agradabilíssima。 Uma leitura necessária。 。。。more
Reference
google book https://www.google.com/search?tbm=bks&q=The Years
hathitrust digital library https://babel.hathitrust.org/cgi/ls?q1=The Years&field1=ocr&a=srchls&ft=ft&lmt=ft
The British Library https://bll01.primo.exlibrisgroup.com/discovery/search?query=any,contains,The Years&tab=LibraryCatalog&search_scope=Not_BL_Suppress&vid=44BL_INST:BLL01&lang=en&offset=0