Wspaniale napisana i pochłaniająca książka na temat ludzi żyjących na marginesie społecznym w XVII i XVIII wieku。

Prostytutki， złodzieje， rozbójnicy， wędrowni rzemieślnicy， kuglarze， oszuści， żebracy czy drobni handlarze – ludzie żyjący poza prawem， którzy nie wpasowywali się w stanowy podział i zawsze funkcjonowali na marginesie społeczeństwa。 Nigdy ich nie brakowało， a wieki XVII i XVIII były pod tym względem szczególnie bogate。

Bohdan Baranowski， prowadząc wieloletnie badania źródłowe i korzystając z akt sądów miejskich， rysuje ich obraz。 Każda historia， każde wydarzenie i precedens mają konkretnego bohatera， dzięki któremu poznajemy realia życia tych społecznych wyrzutków。 Autor nie pomija również ówczesnych mniejszości narodowych， takich jak Cyganie czy Szkoci。 Ponadto zabiera czytelnika w podróż po bogatym świecie historycznych przybytków uciechy i rozpusty: tawernach， gospodach， karczmach i zajazdach。

Baranowski sięga zarówno do literatury pięknej z epoki i dziewiętnastowiecznych prac etnograficznych， jak i snuje własne przypuszczenia i wnioski， tworząc niezwykle ciekawy obraz człowieka żyjącego nierzadko poza prawem， w okowach ryzyka i nieustającej walki o przetrwanie。