Brud rzeczywistości， chłód rozpaczy， dzieciństwo pełne wstydu。

Odważna i bezkompromisowa powieść， jakich mało w literaturze światowej。

Międzynarodowa Nagroda Bookera 2020。

Mała wioska na holenderskiej prowincji。 Tuż przed świętami rodzina skromnych i pobożnych rolników doświadcza wielkiej tragedii - w wypadku ginie najstarszy syn Matthies。 Niedługo potem kolejne nieszczęścia nawiedzają farmę， której życie zaczyna przypominać koszmarną wizję z obrazów Boscha。 To kara za grzechy？ Tak sądzą rodzice。 Zatracając się w bólu i poczuciu winy， zaniedbują trójkę dorastających dzieci， które niewiele rozumieją i są przerażone atmosferą panującą w domu。 Co to znaczy， że Matthies umarł？ Czy ojciec odejdzie？ Co stanie się z mamą？ Jas， Obbe i Hanna na swój sposób radzą sobie z niepokojem。 Gromadząc niepotrzebne przedmioty， składając ofiary， zadając ból sobie i innym， łamiąc seksualne tabu， dają się wciągnąć w wir coraz bardziej zatrważających obsesji i fantazji。 Na ziemi niczyjej， gdzieś między dzieciństwem a dorosłością， kończy się niewinność。

Czym jest rodzina？ Jaki sens ma wiara？ W tej powieści o braku miłości i osamotnieniu， ujmującej wrażliwością i surowym， wręcz brutalnym pięknem języka， Marieke Lucas Rijneveld stawia pytania， które podważają nasze najświętsze przekonania。